TadeuszFantom - 2018-08-08, 18:36 Temat postu: Wojna elektroniczna podczas walk o Festung Glogau Wojna elektroniczna podczas walk o Festung Glogau w roku 1945 W roku 1945 armia czerwona dotarła w okolice Głogowa (Glogau) gdzie po okrążeniu miasta - twierdzy prowadziła działania ofensywne w celu przełamania obrony i zdobycia tego punktu oporu. Na Dolnym Śląsku jako miasta - twierdze ogłoszono właśnie wymieniony Głogów oraz Wrocław. Sporo już wiadomo o walkach prowadzonych przy zdobywaniu tych twierdz lecz jak do tej pory nikt nie pokusił się o przedstawienie wątku walki elektronicznej prowadzonej w celu sparaliżowania łączności oraz prowadzenia zwiadu i rozpoznania w oparciu o dane przesyłane drogą radiową. W rejonie Głogowa oraz Wrocławia działania tego typu prowadził 132 dywizjon (dowodzony przez majora Aleksieja Buszujewa), który najpierw rozpoczął działania 6 km na zachód od Wrocławia a następnie część sprzętu skierował w rejon Głogowa wykorzystując skutecznie systemy zagłuszania radiowego uniemożliwiając łączność radiową sztabów wojsk otoczonych w mieście z dowództwem armii czołgów rejonu Budziszyna oraz 17 Armii, 8 Korpusu Powietrznego i grupy rozpoznania powietrznego. Praktycznie też uniemożliwiono wymianę informacji dowódcom okrążonych oddziałów we Wrocławiu i Głogowie. W wyniku sowieckiej interferencji radiowej niemieccy operatorzy radiowi wykonali 30-50 prób nawiązania łączności nie mogąc przekazywać sobie ważnych wiadomości radiowych przez długi okres czasu. W sumie podczas działania tego dywizjonu w rejonach twierdz Wrocław i Głogów zostały zakłócone: -Wrocław (Breslau) - około 700 transmisji radiogramów i ponad 2 800 prób nawiązania łączności radiowej -Głogów (Glogau) - 360 transmisji. Intensywne działania zagłuszające w rejonie Głogowa uniemożliwiły przesłanie jednego z 26 radiogramów operacyjnych do dowództwa w rejon Budziszyna. Oprócz tego utrudnione zostało przesyłanie informacji do jednostek lotniczego zaopatrzenia. Działania te znacznie utrudniły zarządzanie wojskami niemieckimi oraz koordynowania działań pomiędzy okrążonymi grupami we Wrocławiu oraz Głogowie. Jednostki tego typu nie działały na pierwszej linii frontu, najczęściej rozwijane były zależnie od potrzeb i wykorzystywanego sprzętu od 3 do 40 kilometrów od działań zbrojnych. 132. dywizjon radiowy za wybitne sukcesy w zakłócaniu radiowym oddziałów faszystowskich ugrupowań w rejonie Glogau i Breslau został odznaczony Orderem Bohdana Chmielnickiego. Jeśli chodzi o działania walki elektronicznej to jednostki specjalizujące się w takich działaniach w armii czerwonej powstały w zasadzie dopiero w okresie II Wojny Światowej, wcześniejsze działania miały raczej charakter improwizacji. W dniu 16 grudnia 1942 r. przyjęto uchwałę Komitetu Obrony Państwa nr 2633 "O organizacji w Armii Czerwonej specjalnej służby do zwalczania niemieckich stacji radiowych działających na polu bitwy" zgodnie z którą powołano pierwsze cztery jednostki walki elektronicznej - 130, 131, 132. i 226 dywizjony radiowe specjalnego przeznaczenia. Oddziały radiowe wzięły udział w bitwie o Kursk (1943), Korsun-Szewczenkowskij, Białoruskiej, Lwowsko-Sandomierskiej (1944), a także w operacjach pruskich i berlińskich (1945) Wielkiej Wojny Ojczyźnianej (1941-1945) W okresie II Wojny Światowej zdołały zakłócić około 24 tysięcy radiogramów w operacyjnych i operacyjno-taktycznych ogniwach dowództwa nieprzyjaciela. Zadaniem tych jednostek były: -rozpoznanie stacji łączności radiowej -zagłuszanie stacji radiowych nieprzyjaciela -przechwytywanie radiogramów Ze względu na niską precyzję namiarową działania tych dywizjonów największą skuteczność odnosiły w działaniach zagłuszających transmisje radiowe przeciwnika. 132 dywizjon radiowy miał wyposażenie identyczne jak pozostałe, w skład jego wchodziły: -8 do 10 stacji radiowych RAF-KW zamontowanych na samochodach, -18 do 20 specjalnych radiostacji rozpoznawczych modeli Wiraż i Czajka, -4 lokalizatory radia 55-PK-3A W ramach dywizjonów 130, 131 i 132 działał też specjalny wagon typu "Pszczoła" przydzielany do poszczególnych dywizjonów w ramach potrzeb. Zdjęcia: Major Aleksiej Bushujew - z lewej zdjęcie z czasów emerytury, - po prawej stronie fotografia z okresu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej Aleksiej Bushujew urodził się w Ramenskoje w 1916 roku. W wieku 21 lat wybrał ścieżkę wojskową, zapisał się do Leningradzkiego Kolegium Wojskowego ze specjalnością "rozpoznanie radiowe". Następnie jako absolwent rozpoczął służbę w Żytomierzu gdzie stacjonował 313. Oddział Radiowy OZNAZ Okręgu Wojskowego Kijów. W 1943 r. został dowódcą 132. dywizjonu radioweego w stopniu majora, odpowiedzialnym za elektroniczną wojnę w Woroneżu w ramach pierwszego frontu ukraińskiego. Po wojnie Aleksiej Bushuev dowodził dywizjonem radiowym na terenie Polski i specjalnym pułkiem inżynierii radiowej w Nadbałtyckim Okręgu Wojskowym, służącym w Centralnym zarządzie GRU. Po zwolnieniu z wojska pracował w Państwowym Komitecie Planowania ZSRR i Centralnym Instytucie Systemów Radiowo-Elektronicznych. 
Radionamiernik 55-PK-3A (55-ПК-3А) Na fotografii po lewej 55-PK-3A, z prawej strony zaś model 55-PK-41. Radionamiernik krótkofalowy został wyprodukowany przez zakład nr 193 w latach 1938-1942. na podstawie odbiornika "KRK" do rozpoznania radiowego, nawigacji powietrznej i morskiej w zakresie 1,25-15 MHz. Model zmodernizowany w 1942 r. Otrzymał oznaczenie "55-PK-41" (55-ПК-41). 55-PK-41 wyprodukowany przez zakład nr 193 z 1943 r. na podstawie eksperymentalnego "55-PK-42" i był używany do rozpoznania radiowego i nawigacji powietrznej. Został wyposażony w sieć antenową w oparciu o system ramowy. W antenach kierunkowych stosowany jest system ramowy, składający się z dwóch ramek, głównej do wyszukiwania kierunków i pomocniczej do określania "boku". Dane: Wyszukiwarka kierunków TTX zakres częstotliwości wynosi 1,5 - 16,8 MHz; dokładność celownika - 1o; zasilanie - z akumulatora; waga - 730 kg. 
TadeuszFantom - 2018-08-08, 18:40 Ciąg dalszy zdjęć: Detektor radiowy Czajka (Чайка) Produkowany od 1937 przez firmę "Hammarlund" odbiornik był przeznaczony do celów zwiadu radiowego i łączności sztabowej. Odbiornik został zbudowany na 17 lampach i wyposażony w czujnik zegarowy. Odbiornik był zasilany z prądu zmiennego lub z baterii. Dane: Odbiornik TTX zakres częstotliwości - 0,5-20 MHz; wymiary - 445 x 400 x 270 mm; waga - 25 kg. 
--------- RAF-KW (РАФ-КВ) Stacja radiowa RAF (oznaczenie fabryczne) została opracowana przez fabrykę Gorkowskiego, dawniej MF Frunze (wcześniej ZVIRL) pod oryginalnym oznaczeniem fabrycznym RAF przez grupę projektantów pod kierownictwem Paszewa. Prace projektowe rozpoczęły się w fabryce w 1936 roku. Miała zastąpić stację radiową 11-AK. Pierwsze prototypy powstały w 1937 roku. Seryjna produkcja jako radiostacja lotniskowa rozpoczęła się w 1938 r. w fabryce Gorkiego. Lenin (nr 197 NCAP). Z niego też powstała radiostacja głusząca oznaczana jako RAF-KW. Dane techniczne (dotyczą całej serii radiostacji RAF: -Zakres częstotliwości nadajnika: Zakres fal średnich: 250-750 kHz Zakres zakres krótkofalowy: 2,5 - 12 MHz -Zakres częstotliwości odbiornika: zakresy średnich fal - 0,175-12 MHz, zakresy fal krótkich - 2,5-12 MHz -Rodzaje prac: TLF (AM), TLG, half-duplex simplex, -Moc wyjściowa nadajnika: w trybie telegraficznym - 350-500 W, w trybie głosowym - 150-250 W; -Zasięg łączności z podobną stacją radiową: tryb telegraficzny - do 1000 km, tryb głosowy - do 300 km Źródła zasilania: generator RDN-2500 z silnikiem benzynowym L-6/2, umniformer RUN-120A, bateria buforowa z trzech akumulatorów 5 NKN-100. Zużycie energii - 3500 watów. Załoga - 5 (9?) Osób. Dane stacji zagłuszającej RAF-KW -Przeznaczenie: samochodowa (mobilna) stacja zagłuszania radiowego -Zakres pracy: częstotliwości radiowe, kHz: 250-12000 fale radiowe, m: 25-120 -Moc: 400-500 W -Tryb pracy: TLF, TLG 
--------- RAF-KW (РАФ-КВ) w pełnym rozwinięciu (po lewej stronie) oraz w trakcie transportu na podwoziu samochodu ciężarowego ZIS - 5 (wykorzystywano najczęściej samochody ZIS-5 oraz trójosiową wersję ZIS-6). 
----------- Stacje radiowe przenośne oraz mobilne RSB-F (РСБ-Ф) Nadajnik RSB-F jest dwustopniowym przetwornikiem. Główny oscylator jest montowany na lampie GU-4, stopień wyjściowy znajduje się na lampie GCE-100. Modulacja odbywa się na siatce kontrolnej GKE-100 bezpośrednio z uzwojenia wtórnego transformatora mikrofonowego. Średnia głębokość modulacji wynosi 80%. Wytrzymałość mechaniczna została zapewniona przez formowany przedni panel duraluminiowy z ramkami do mocowania paneli nadajnika. Wadą przekaźnika RSB-F była niska sprawność, która wynosiła jedynie 5-6% w wyższych podpasmach. Przetwornik RSB-F był wykorzystywany jako wzbudnica w strukturze potężnych stacji radiowych RAF-KW-3 lub jako niezależna stacja radiowa RSB-F z odbiornikami ultrakrótkofalowymi lub krótkofalowymi. Radiostacje RSB-F mogły być montowane w samochodach GAZ-AAA, GAZ-AA, "Willis", na przyczepce samochodowej, samolocie. W ostatniej wersji radiostacji RSB-F mozna było ją transportować w stanie rozmontowanym w 6 drewnianych skrzynkach o łącznej wadze 480 kg. 
------ Radionamiernik 55-PK-3A (55-ПК-3А) Radionamiernik krótkofalowy został wyprodukowany przez zakład nr 193 w latach 1938-1942. na podstawie odbiornika "KRK" do rozpoznania radiowego, nawigacji powietrznej i morskiej w zakresie 1,25-15 MHz. Model zmodernizowany w 1942 r. Otrzymał oznaczenie "55-PK-41" (55-ПК-41). 55-PK-41 wyprodukowany przez zakład nr 193 z 1943 r. na podstawie eksperymentalnego "55-PK-42" i był używany do rozpoznania radiowego i nawigacji powietrznej. Został wyposażony w sieć antenową w oparciu o system ramowy. W antenach kierunkowych stosowany jest system ramowy, składający się z dwóch ramek, głównej do wyszukiwania kierunków i pomocniczej do określania "boku". Dane: Wyszukiwarka kierunków TTX zakres częstotliwości wynosi 1,5 - 16,8 MHz; dokładność celownika - 1o; zasilanie - z akumulatora; waga - 730 kg. 
---- Odbiornik Wiraż - WPS-39 (ВПС-3) Odbiornik został wyprodukowany przez zakład nr 641 w 1943 roku i współpracował z nadajnikiem "RKS" w mobilnych stacjach radiowych do komunikacji w sieciach wojskowych, sztabach jednostek pancernych i stanowisk dowodzenia oraz obrony powietrznej. Dane podstawowe: Odbiornik TTX zakres częstotliwości - 2,5 - 15 MHz, typy modulacji - TLF 
demiane - 2018-08-09, 13:58 Tadek a skąd wziąłeś te wszystkie informacje na temat działań w rejonie Głogowa? TadeuszFantom - 2018-08-09, 20:58
Akurat mam to na innym komputerze ale na szybkiego wyszukałem: https://topwar.ru/88014-radioelektronnaya-borba-v-velikoy-otechestvennoy-voyne.html powołanie i organizacja jednostek: https://trcvr.ru/2017/08/25/%D1%80%D1%8D%D0%B1-%D0%B2-%D0%B2%D0%BE%D0%B9%D0%BD%D0%B0%D1%85-%D0%B8-%D0%B2%D0%BE%D0%BE%D1%80%D1%83%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8B%D1%85-%D0%BA%D0%BE%D0%BD%D1%84%D0%BB%D0%B8%D0%BA%D1%82%D0%B0%D1%85-4/ O dowódcy - prowadził pamiętnik, ciekawe czy jest gdzieś dostępny,? https://i-podmoskovie.ru/php/junost-podmoskovja/characters/11137-aleksej-bushuev-moya-zapisnaya-knizhka-prevratilas-v-knigu-pamyati.html Opisy poszczególnych urządzeń to w internecie, głównie na portalach historii radiowego rozpoznania oraz muzealnych. demiane - 2018-08-11, 14:56 Ok. Dzięki wielkie |
||||||||
