demiane - 2015-01-13, 15:42 Temat postu: Pocztówki z Wilkowa Garść pocztówek przedwojennego Wilkowa Znalezione w sieci: Napis na dworcu widoczny jest jeszcze dziś (A nawet dwa - Wilkau i Wolfau) 
źródło: jak na zdj 
demiane - 2015-01-21, 09:53 O Wilkowie ciekawie można przeczytać tu: http://www.glogow.pl/okol...wski/wilkow.htm Na jednym ze zdjęć jest również mój dziadek 
Dorzucę do opisu powodzi z 1838r obrazek jaki kiedyś znalazłem w e-bibliotekach. W sumie to ciekawie jak ta powódź dotknęła Głogów. Wieś Wilków zrównała z ziemią, a Głogów? 
DanutaEwa - 2015-01-23, 16:31
O powodzi w tym okresie nie znalazłam informacji ale jest z roku 1903 http://dolny-slask.org.pl...wie_1903_r.html demiane - 2015-04-13, 12:11
Na tej stronie tekst na samym dole o historii Wilkowa został napisany 7.08.1927 przez Fritza Krugera. Zamieszczony był współcześnie w "Neuer Glogauer Anzeiger" w 1990. Poprzedzony był natomiast opisem, który pozwolę sobie przetłumaczyć: "Było w naszej śląskiej ojczyźnie nie więcej jak tylko 6 wsi o nazwie „Wilków” (Wilkau). Jedna była w okręgu Namslau (Namysłów), jedna w okręgu Neumarkt (Środa Śl) i Reichenbach (Dzierżoniów). Również można było znaleźć taką wieś w okręgu Schweidnitz (Świdnica). Ta szósta [a doliczyłem się tylko czterech :) ] znajdowała się w okręgu Glogau (Głogów). Została ona kilka lat przed drugą wojną przemianowana na „Wolfau”. Na przełomie wieków wieś liczyła okrągłe 450 mieszkańców. Przed wygnaniem ich (1941r) liczba ich wynosiła 730. Wilków, wieś nad Odrą, leży przy szosie Glogau-Fraustadt (Wschowa), 9 kilometrów od Głogowa. Znajduje się w niej katolicki kościół Wszystkich Świętych z kamieniem nagrobnym [epitafium] rycerzy z drugiej połowy XVI wieku, z wizerunkami zmarłych – w górnej części uszkodzonymi. Wytłoczenie woskowe [nie znalazłem odpowiedniego słowa – coś jakby obraz/rzeźba z wosku]: Maria i Józef z dzieckiem z kościoła Dominikanów z Głogowa z XVII w. Część mieszkańców parała się spływem rzecznym. W pobliżu wsi stoi okazała „ukoronowana sosna”. Dobra rycerskie z folwarkiem Immersatt należały do baronów von Schlichtyng. Zarząd gminy ustanowiony w 1943r był następująco: Burmistrz: rolnik Richard Zebahl; Z-ca burmistrza: rolnik Wilhelm Reich; Rada gminy: rzeźnik Otto Grunwald, rolnik Paul Wosch, kapitan Hans Muller; Skarbnik: pracownik wodociągów Richard Bradtke; Urzędnik Stanu Cywilnego był Richard Schonfeld z siedzibą w Schwusen (Wyszanów); Naczelnik urzędu: rzeźnik Otto Grunwald. Wieś podlegała pod Urząd Sądowy w Głogowie. Ewangelicka gmina należała do kościoła w Szlichtyngowej. Katolicka gmina była na miejscu z proboszczem Georgiem Michalletz’em i kantorem Paulem Goletz, który jednocześnie prowadził szkołę wilkowską. W lipcu 1945r mieszkańcy Wilkowa przez Polaków zostali przegnani ze wsi i musieli pieszo pokonać drogę przez Neu Salz (Nową Sól) do Sommerfeld (Lubsko). Tam musieli dla Polaków robić sianokosy oraz zbierać zboże. Rok później po tym zostali [ostatni] wypędzeni/wysiedleni z ojczystej wsi i wydaleni w kierunku zachodnim. Pieszo podążyli do Sorau (Żary). Tam zostali załadowani na bydlęce wagony i przetransportowani pod Marienborn" Zainteresowała mnie sprawa którą podkreśliłem w powyższym tekście. Ktoś wie coś więcej na ten temat? Jak to mogło wyglądać? krakus57 - 2015-04-13, 12:58
PT demiane Chodzi tutaj o figury wykonane z wosku , które były bardzo rozpowszechnione w XVIII - XIX w z racji taniego materiału , łatwości odwzorowania oraz szybkości wykonania . Materiał ten stosowano w produkcji masowej dewocjonalii szczególnie w Niemczech . Różne były ich wielkości . Uboższe parafie zamawiały właśnie takowe wyroby . MJR demiane - 2015-04-13, 13:26 Dzięki |
||||||||||||
